5 marca 1940 roku zapadła decyzja o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych przebywających w sowieckich obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz polskich więźniów przetrzymywanych przez NKWD na obszarze przedwojennych, wschodnich województw Rzeczypospolitej.
 
Wśród ofiar tej decyzji było 110 adwokatów, którzy jako oficerowie rezerwy Wojska Polskiego trafili do niewoli sowieckiej w trakcie kampanii wojennej we wrześniu 1939 roku.

 

Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej w przyjętej dziś uchwale przypomina, że decyzja Biura Politycznego KC ZSRR z 5 marca 1940 r. była świadomym i bezprawnym aktem ludobójstwa, zmierzającym do fizycznej eliminacji elit intelektualnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Sprawcy tego mordu pozostali bezkarni.
 
Jednocześnie Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej pragnie upamiętnić wszystkie ofiary wojny i przypomnieć o wkładzie Adwokatury Polskiej w walkę z nazistowskim i sowieckim okupantem.
 
Wielu adwokatów i aplikantów adwokackich walczyło w wojnie obronnej w szeregach Wojska Polskiego, a następnie w konspiracji. Adwokaci pełnili też funkcje w strażach obywatelskich, włączali się w pracę administracji, służąc swoim doświadczeniem i znajomością przepisów prawa. W sytuacji, kiedy nie funkcjonował wymiar sprawiedliwości, adwokaci niejednokrotnie zastępowali go, rozstrzygając spory i wygaszając konflikty.
 
Szczególnie dziś, gdy świat poznaje rozmiar zbrodni popełnianych na cywilach i jeńcach ukraińskich na terenie suwerennego państwa Ukrainy przez żołnierzy rosyjskich, Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej wskazuje na konieczność zintensyfikowania wysiłków stosownych organizacji międzynarodowych w celu zapobieżenia dalszym okrucieństwom oraz bezwzględnego pociągania do odpowiedzialności karnej wszystkich sprawców.

ADWOKATURA PAMIĘTA